233. เราเกิดมาทุกคนต้องเคยทำกรรมบาปมาบ้าง ไม่มีใครบริสุทธิ์ไปหมด แล้วจะมีวิธีแก้อย่างไร?
วิธีแก้ก็คือ จงอย่าไปนึกถึงบาปกรรมเหล่านั้น ให้ลืมไปเลย เพราะถ้าไปนึกเข้า บาปกรรมนั้นจะโตออก ดังนั้น ! จงนึกถึงแต่กรรมที่เป็นกุศลสถานเดียว บุญกุศลของเราจะโตขึ้น เพื่อให้กลบเกลื่อนกันไป แล้วให้ลืมสิ่งนั้นไปเลย ไม่ต้องกลับมาคิดอีก
วิธีแก้นี้ ก็เหมือนพระสงฆ์ท่านกล่างปลงอาบัติ แล้วก็เป็นอันแล้วกันไป เริ่มต้นกันใหม่ต่อไป นี่คือวิธีแก้ที่ดีที่สุด
จับหลักให้ได้ว่า อย่าให้ความไม่ดีผุดขึ้นที่ใจของเราอีก ให้ผุดแต่สิ่งที่ดีงามเท่านั้น นี่คือเคล็ดลับ ! บาปมันจะได้จางไปจากใจ มันจะไม่กลับผุดขึ้นมาอีก
อ่านเพิ่มเติมใน >>> ปุจฉาวิสัชชนา วิชาธรรมกาย หน้า 117
234. เมื่อความจริงมีอยู่ว่า ไม่มีใครที่ไม่เคยทำบาป ไม่มีใครที่บริสุทธิ์ไปหมด วิธีแก้ทางวิชาธรรมกาย หลวงพ่อท่านสอนไว้อย่างไร?
วิธีแก้ด้วยวิชาธรรมกาย หลวงพ่อท่านสอนให้เราทำนิโรธ คือทำใจหยุด ทำใจนิ่งกลางดวงธรรม แล้วประครองให้เกิดความขาวใสสว่างยิ่งขึ้นไป อย่าให้เกิดความขุ่นมัว เพราะความขุ่นมัวเป็นอวิชชา ความขุ่นมัวเป็นบาป
ถ้าดวงธรรมที่เราเพ่งอยู่มีความขาวมีความใส ให้เรานึกแต่บุญกุศลสถานเดียว แต่หากวันใดดวงธรรมเกิดความขุ่นมัวขึ้นโดยบังเอิญ ใจของเราจะประหวัดไปนึกถึงเรื่องบาปกรรมที่เราทำไว้ทันที ครั้งเราระงับใจไว้ไม่ได้ ยังระลึกถึงบาปกรรมอยู่อีก ส่งผลให้ดวงขุ่นมัวโตขึ้นทันใด
ดังนั้น ในทางวิชาธรรมกาย ท่านจึงบอกให้เราเพ่งดวงธรรมของเราให้ขาวให้ใสเข้าไว้ คือละลายดวงขุ่นดวงมัวให้หมดไป ความขุ่นมัวหมดไปเมื่อไร? ดวงธรรมของเราจะสว่างทันใด ส่งผลให้ใจของเราไม่นึกถึงบาปกรรมอีกต่อไป
ในการทำวิชาทางใจนั้น ท่านจึงสอนให้เราท่องใจว่า “หยุดในหยุด ใสในใส” คือเพ่งให้ใสเข้าไว้ เพ่งให้ขาวขาวเข้าไว้ เมื่อสภาพใจเกิดความหยุด คือ ไม่ซัดไม่ส่ายแล้ว ดวงขุ่นและดวงมัว จะอ่อนกำลังอย่างทันใด นี่คือการแก้ทางวิชาในเบื้องต้น เท่านั้น
คราวนี้มาดูวิชาชั้นสูงขึ้นไป หลวงพ่อท่านสอนมากมาย เพราะดวงดำ ดวงขุ่น ดวงมัว เป็นธรรมของภาคมาร เราจะต้องเรียนรู้กันอีกมาก ต้องทำวิชาดับดวงพวกนี้ให้จงได้ เป็นอันตรายต่อธรรมภาคขาว ลุงจะไม่กล่าวถึงวิชาชั้นสูง แต่จะกล่าวถึงความรู้เบื้องต้นเท่านั้น เพราะเรากำลังพูดถึงหลงตาย ว่าหลวงพ่อท่านสอนเราไว้อย่างไร? ซึ่งลุงก็อธิบายมาแบบความรู้เบื้องต้นเท่านั้น
จงจำหลักไว้ว่า ขาวและใสเป็นบุญกุศล จงรักษาให้เจริญขึ้น และความดำ ความขุ่น ความมัว เป็นบาปเป็นอกุศล จงรีบดับมันไป ! อย่าให้มันเจริญขึ้น
อ่านเพิ่มเติมใน >>> ปุจฉาวิสัชชนา วิชาธรรมกาย หน้า 118