เรื่องของ “รอยใจ”มีความสำคัญมาก
มีความละเอียด รอยใจของภาคขาว
ของภาคกลาง และของภาคมารนั้น ต่างกัน
(ก.) รอยใจ คืออะไร? รอยใจคือ แนวทางของใจ แนวการเดินทางของใจ ร่องรอยการเดินวิชาของใจ
(ข.) รอยใจของธรรมภาคต่าง ๆ ไม่เหมือนกัน
(ค.) รอยใจมีต้น-กลาง-ปลาย ตามหลักของกำเนิดเดิม มีอ่อน-แก่-หยาบ-ละเอียด เป็นลำดับไป รอยใจละเอียดก็เป็นไปตามแนวแห่งความละเอียดนั้น เช่น รอยใจของไตรปิฎก คือ สุตตันตปิฎก วินัยปิฎก และอภิธรรมปิฎก ก็ละเอียดเข้าไปไม่มีประมาณ คำว่า ปิฎกหรือที่เราเรียกว่า ปิฎกธาตุปิฎกธรรมนั้น หลวงพ่อได้นำมากล่าวไว้แล้วในวิชาธรรมกายชั้นสูง คือเล่ม “วิชชามรรคผลพิสดาร”
(ง.) การเปลี่ยนแปลงรอยใจของภาคขาว มีวิวัฒนาการมาดังนี้
แต่เดิมคนของภาคขาวมีเบญจขันธ์เป็น ทาน-ศีล-ภาวนา นั่นคือ ทาน ได้แก่ การให้การบริจาค การทำบุญ การให้ทาน ศีล ได้แก่ ศีลเบื้องต้น จนถึงศีลใหญ่ ได้แก่ ศีลของพระสงฆ์เป็นต้น ภาวนา ได้แก่ การทำใจให้ใสสว่างตามคำสอนข้อ ๓ ที่ว่า สจิตฺตปริโยทปนํ นั้น ทานเป็นบาท (เป็นฐาน) ให้แก่ศีล และศีลเป็นบาทให้แก่ภาวนา คราวนี้มาดูขอบข่ายของทานศีล และภาวนา ว่ามีขอบข่ายแค่ไหน? ทั้งทาน ศีล และภาวนา ต่างก็มี ต้น-กลาง-ปลาย และละเอียดเข้าไป ต่างก็เป็นอุปการะให้แก่กัน เรื่องของภาวนานั้น ก็คือเรื่องของปิฎกธาตุปิฎกธรรม นั่นเอง
ครั้นต่อมา มารเขาคิดวิชาปกครองได้ใหม่ คือ วิชาทุกข์สมุทัยและวิชาปิฎกของมารมารเขาทำวิชาบังคับไปทั่ว ทำให้เบญจขันธ์ของภาคขาวถูกหุ้มด้วยทุกข์สมุทัยและปิฎกของมารอีกชั้นหนึ่ง ส่งผลให้ทาน-ศีล-ภาวนา ของภาคขาวอ่อนอานุภาพลง ส่งผลให้มนุษย์ของภาคขาวแก่-เจ็บ (เป็นโรค)-ตาย และยังถูกปิฎกของมารหุ้มปิฎกของภาคขาวอีกชั้นหนึ่ง ส่งผลให้ปิฎกของภาคขาวอานุภาพอ่อนลง เมื่อมารเขาทำวิชาได้สำเร็จ เขาจึงเข้ายึดอำนาจปกครองของธรรมภาคขาวจนหมดสิ้น นั่นคือ เขายึดอำนาจปกครองในระดับปกครองใหญ่คือมรรคผลนิพพานของภาคขาว ซึ่งได้แก่อายตนะนิพพานของภาคขาว เขามาปฏิวัติระบบนิพพานของภาคขาวเสียใหม่ จากเดิมพระพุทธเจ้าของภาคขาวเข้าอายตนะนิพพานด้วยกายมนุษย์ (สอุปาทิเสสนิพพาน) ก็เปลี่ยนให้เข้านิพพพานด้วยกายธรรม (อนุปาทิเสสนิพพาน) ดังที่ได้เคยได้เล่าไว้นั้น เมื่อมารปฏิวัติระบบมรรคผลนิพพานของภาคขาวแล้ว เขายังสร้างทุคติภูมิทรมานมนุษย์ไว้อีก นั่นคือ เขาทำนรก อเวจี และโลกันต์ขึ้น หมายความว่า มนุษย์ที่ตายแล้วจะต้องไปสู่ภพภูมิเหล่านี้ เรืองนี้ข้าพเจ้าได้บรรยายไว้แล้ว สรุปว่านอกจากมารจะปกครองอายตนะนิพพานแล้วเขายังปกครองภพ ๓ ด้วย คืออรูปพรหม ๔ ชั้น พรหม ๑๖ ชั้น สวรรค์ ๖ ชั้น และมนุษย์ทั้งหมดอยู่ในปกครองของมารทั้งหมด
เมื่อมารยึดอำนาจปกครองได้แล้ว ส่งผลให้รอยใจ
ของภาคขาวเสียหายทั้งหมด เพราะมารเขาเอา
วิชาของมารมาหุ้มใจของภาคขาวทั้งหมด
ส่งผลให้เราเห็นธรรมยากเย็นทีเดียว
นี่คือ ความรู้ที่ข้าพเจ้าค้นคว้าพบในขณะนี้ แต่แรกที่พบเห็นไม่รู้ว่าจะเรียกอะไร? อาจารย์ฉลวย สมบัติสุข ท่านบอกว่า หลวงพ่อเรียกว่า “รอยใจ” ข้าพเจ้าก็เลยเรียกตามท่าน
ดังนั้น วิชาธรรมกายทุกหลักสูตรคือรอยใจของภาคขาวมาแต่เดิม นั่นเอง
การที่เราเห็นธรรมกันยาก เพราะมารเขามาทำรอยใจของเราเสียหายหมดแล้วเราต้องมาฟื้นฟูรอยใจของเราขึ้นมาใหม่ ให้เป็นไปตามหลักวิชาที่หลวงพ่อท่านได้สอนไว้ แต่การปรับปรุงสภาพใจของเราให้เข้าสู่รอยใจเดิมนั้น ทำได้ยาก! ไม่ใช่งานที่ทำได้ง่าย! แต่ว่าสภาพใจของเด็ก นักเรียน นักศึกษา ข้าพเจ้าค้นพบวิธีแล้ว หากอยากเป็นธรรมโดยพลัน ต้องเชิญคณะวิทยากรทีมงานของข้าพเจ้าไปสอน รับรองได้ว่าเห็นธรรมกันหมดชั้นเรียนทีเดียว เห็นธรรมกันหมดวิทยาลัยทีเดียว โบราณท่านกล่าวว่า “ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก” ด้วยเหตุนี้เราต้องฝึกคนของเราแต่เยาว์วัย ขณะนี้วิทยากรของข้าพเจ้าได้รับความนิยมทั่วไป ท่านต้องทดลองตั้งแต่วันนี้ โปรดเชิญวิทยากรของข้าพเจ้าเถิด ข้าพเจ้าทำเพื่อเป็นธรรมทาน ไม่ได้มาเรี่ยไรเงินของท่าน เราไม่เกี่ยวกับการเงิน สอนเสร็จเราก็จากไป หากท่านศรัทธาคณะของเรา เราก็มาทำงานให้ตามแต่ท่านจะนัดหมาย แต่ว่าครูอาจารย์ของสถานศึกษาจะต้องช่วยกำกับเด็ก ช่วยจัดเด็กเข้าแถวเมื่อเข้าสู่ห้องประชุม ช่วยกำกับให้อยู่ในระเบียบเป็นแถว แล้วพวกเราจะสอนและฝึกให้ตามเวลาที่กำหนด
อ่านเพิ่มเติมได้ที่ >>> หนังสือปราบมารภาค 5 หน้า 149