ประโยชน์ของการพัฒนาใจตามแนววิชาธรรมกาย
องค์ธรรมกาย เรียกว่า พุทธรัตนะ
ดวงธรรมในท้องธรรมกาย เรียกว่า ธรรมรัตนะ
ใจ จิต วิญญาณของธรรมกาย เรียกว่า สังฆรัตนะ
ดังนั้น ธรรมกายคือพระรัตนตรัย คำว่า “รัตนะ” แปลว่า แก้ว คำว่า “ตรัย” แปลว่า สาม รัตนตรัย แปลว่า แก้วสามประการ คือ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ธรรมกายเป็นแก้วขาวใสสว่างโชติ พระศาสดาทรงกล่าวถึงประโยชน์ของการพัฒนาใจเข้าถึงพระรัตนตรัยไว้ในพระไตรปิฎก คือ ทรงกล่าวไว้ในพระไตรปิฎกเล่ม 32 ข้อ 29 หน้า 106 (ขุ. อป. 32/29/106) ผู้พัฒนาใจเข้าถึงพระรัตนตรัย ชื่อว่าเป็นผู้รักษาพระรัตนตรัย มีอานิสงส์ 8 ประการ คือ
1.) ทิสาสุ ปูชิดต โหมิ ได้รับการบูชาทั่วทิศ
2.) ติกฺขปญฺโญ ภวามหํ มีปัญญาคมกล้า
3.) สพฺเพ เทวานุวติตนุติ เทวดาทั้งปวงย่อมประพฤติตาม
4.) อมิตโภคํ ลภามหํ ย่อมได้สมบัติไม่ขาดสาว
5.) สุวณฺณวณฺโณ มีผิวพรรณเปล่งปลั่ง
6.) ปฏิภาโณ ภวามหํ มีปฏิภาณไหวพริบดี
7.) มิตฺตานํ อจโล โหมิ เป็นผู้ไม่หวั่นไหวต่อมิตร
8.) ยโส อจฺจุคฺตโต โหมิ มียศเกียรติสูง
การรักษารัตนะ 3 หมายถึง การทำใจเข้าถึง คือการดำรงใจให้เห็นธรรมกาย เกตุบัวตูม ที่ศูนย์กลางกายของเราเนือง ๆ ในอิริยาบท 4 คือ ยืน เดิน นั่ง นอน อย่างนี้ได้อานิสงส์ 8 ประการดังกล่าวแล้ว
แต่ถ้า ทำบ้าง ไม่ทำบ้าง เห็นบ้าง ไม่เห็นบ้าง อานิสงส์ย่อมลดหย่อนลงแน่ นอกจากอานิสงส์ลดลงแล้ว ยังพาลให้จิตใจเราเศร้าหมองและเมื่อใจเราเศร้าหมองยามใด เราจะประกอบกรรมชั่วทันที
เหตุนี้ เราควรรักษาธรรมกายของเราให้ขาว ให้สว่าง ให้ใสไว้เสมอ การทำงานทางใจให้ธรรมกายมีความขาวและใสเป็นของยาก หมายถึงว่าต้องพากเพียรกันตลอดไป
อานิสงส์ของการพัฒนาใจเข้าถึงธรรมกาย ตามที่พระศาสดากล่าวไว้นั้น เรามาคิดดูว่าตลอดชีวิตของเรา หากเราฝึกใจโดยตลอด เราจะได้บุญบารมีเพียงไหน สมมุติว่าวันหนึ่งฝึก 3 เวลา หนึ่งเดือนถึง 90 เวลา หนึ่งปีเท่าไร และตลอดชีวิตของเราจะสักปานใด เป็นบุญบารมีของเราทั้งนั้น
• เจ้าสำนักที่ฉลาด และผู้ปกครองที่ฉลาด
จะต้องหาวิธีให้คนในปกครองทำกิจกรรม
งานพัฒนาใจอย่างจริงจัง เพราะได้บุญทั้ง
ตัวเขาและตัวเรา แต่มีเพียงเราจำนวนมาก
ใช้สติปัญญาและความสามารถของตนผิดทาง
ผลงานของเขามีแต่สร้างเวรสร้างกรรม
มาคิดได้ คนก็อายุมากแล้ว ไม่ช้าไม่นาน
ก็ตาย วิญญาณของเขาไปสู่นรกอย่างไม่ต้อง
สงสัย อำนาจที่มี ยศศักดิ์ที่มี เงินทองที่มี
บริวารที่มี ช่วยท่านไม่ได้ทั้งนั้น •
อ่านเพิ่มเติมในหนังสือ >>> ทางรอดของมนุษย์มีทางเดียวเท่านั้น หน้า 162